“Wat ik heel belangrijk vind, is eerst goede gesprekken hebben met de kerkenraadsleden.” zegt Henk, “Gesprekken over: hoe zit je erin, waar word je blij van, waar heb je last van en hoe zie je de toekomst?” Henk gaat hiermee dieper in op de vraag hoe hij in de wijkgemeente Immanuël aan de gang wil gaan.
Henk begint de beantwoording op de vraag, waar hij op dit moment mee bezig is. Henk: “De verhuizing geeft natuurlijk veel werk. Het is niet alleen je spullen oppakken, gaan en acclimatiseren, maar het brengt veel andere dingen met zich mee.” Henk moet veel dingen opruimen en wegdoen. Denk daarbij maar eens aan alle kerkelijke paperassen van de huidige gemeente, maar ook veel spullen van de kinderen die nog thuis staan.
Naast de verhuizing moet Henk ook afscheid nemen van de gemeente waar hij nu predikant is. “In januari heb ik veel aan werkoverdracht gedaan.” zegt Henk, “Daarnaast neem ik natuurlijk van veel mensen afscheid met wie ik soms indringende contacten heb gehad. Dat valt niet altijd mee. Denk maar eens aan ernstig zieke mensen aan wie ik nu voor de laatste keer een bezoek breng.” Henk vindt het heel moeilijk als het gaat om mensen die in de laatste fase van hun leven zijn. Dat geeft wel aan hoe goed de contacten waren met zijn gemeenteleden.
Verder over hoe Henk te werk te gaat zegt hij: “De vraag is: waar zet je je voorganger in, want hij kan niet overal zijn. Ik ben er niet alleen voor de ouderen, maar ook voor de midden generatie en de jongeren. Je moet je aandacht weten te verdelen.” Als we praten over de jongeren zegt Henk: “Je kan het werk met de jongeren niet op de schouders van enkele personen leggen. Niet alleen de predikant en de jeugdouderlingen hebben hun taak, maar het gaat voor een belangrijk deel ook om hoe de sfeer is in de gemeente. Is de preek begrijpelijk? Hoe zijn de ouderen ten opzichte van de jongeren? Krijgen de jongeren de ruimte? Schakel je de jongeren in? In een artikel van JOP las ik laatst dat jongeren niet zitten te wachten op een beamer en andere moderne hulpmiddelen. Zij wachten op aandacht, welgemeende aandacht. Wees er als ze je nodig hebben. Probeer hun taal te snappen en zorg dat er een sfeer ontstaat waardoor zij zich ook gehoord weten. Dat zijn dus dingen die je als gemeente met elkaar doet.” We praten nog wat verder over de dingen die in onze gemeente al gedaan worden voor de jongeren en door wie.
Onze gedachten dwalen daarna even af en ik vraag Henk hoe het met de pastorie is hier in Driebergen. “Super!” zegt Henk, “Dat is zo goed opgepakt. Ik ben vol lof over degenen die daar hebben meegeholpen. De hele pastorie is eigenlijk onder handen genomen. Johan heeft met veel vrijwilligers veel werk verzet. Er is iets moois van gemaakt.” Zelfs de vijver voor de pastorie wordt opgeknapt. Al heeft dat niets met Henk en Ans te maken, maar het is wel mooi meegenomen. Het zal een fantastisch geheel worden. Zelf hoop ik dat Henk en Ans het hier snel naar de zin hebben en dat we met zijn allen, de wijkgemeente en alles wat daarbij hoort, een fijne periode tegemoet gaan.
Arnold Middeldorp.