Gesprekken met gemeente leden
Interview met Ina Bannink, Handwerkgroep ‘De Kandelaar’
- Details
- Hits: 190
“In 1979 werd de kerk verbouwd en toen vroeg men mij of we niet iets konden opzetten met handwerken om geld op te halen,” zegt Ina, “Dat hebben we gedaan en daarmee hebben we veel geld opgehaald voor de verbouwing. Er zijn toen ook rommelmarkten geweest en dat leverde ook veel op.”
Als voorbeeld wat er met het geld is gedaan noemt ze de aankleding van de zalen, de keuken inventaris, de fietsenstalling, stoelen en gordijnen. Begin tachtiger jaren was de opening en was alles klaar.
Deze oproep was eigenlijk de start van de handwerkgroep ‘De Kandelaar’
Van de handwerkgroep heeft Ina veel foto’s verzameld in vier grote albums. Daar zitten alle dingen in die de handwerkgroep heeft gedaan. Ze vervolgt: “We zijn eigenlijk altijd bezig gebleven. Dan weer voor het orgel van de Maranathakerk en dan weer voor een piano. De laatste jaren deden we het eigenlijk altijd voor goede doelen.” De handwerkgroep ontleende haar naam ‘De Kandelaar’ aan de kandelaar die zij de kerk heeft geschonken. Deze wordt nog steeds ieder jaar met advent en kerst gebruikt.
Dat God er is die je vasthoudt.
- Details
- Hits: 250
“Nadat de eerste twee kinderen waren geboren, zijn we van de kerk in Langbroek overgekomen naar ‘t Hoge Licht bij dominee Arendshorst,” zegt Janneke, “Daar werd ik al snel benaderd om de kindernevendienst te doen. Een mooie manier om kennis te maken met de gemeente.”
(Interview met Janneke en Cor Wijkhuizen).
Toen de drie wijken samengingen zijn ze na wat omzwervingen uiteindelijk in de Immanuëlkerk terecht gekomen. “We hadden Daco al eens eerder gehoord en voelden ons erg op onze plaats bij hem,” zegt Cor. Op mijn vraag wat het geloof met hen doet antwoord Cor: “Het doet best wel veel met me. Ik probeer er altijd naar te leven, maar dat lukt niet altijd.” Als voorbeeld noemt hij zijn werk, dat op zondag soms een belemmering is om naar de kerk te gaan. Cor werkt bij een bedrijf dat bedrijfsauto’s verhuurt. Hij vervolgt: “En als er dan zondag iets gebeurt en er moeten auto’s geleverd worden, dan moet je wel eens opdraven. Zou je dat niet doen dan gaat het ten koste van het bedrijf.” Wat Cor wel fijn vindt is een dienst als onderlaatst op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. “Een dienst waar het rustig is en een goed begrijpbare preek“ vervolgt hij. Janneke vult aan: “Het is dan fijn als je er thuis over na kan praten. Hoe een en ander verwoord is. Zoals Cees in zijn preek aan de hand van zijn rijbewijs duidelijk maakte wie je hier op aarde bent, maar boven ben je allemaal bekend voor God.”
Interview met Jenny en Henk van Voornveld
- Details
- Hits: 530
“Het geloof is je houvast. Als ik dat niet zou hebben dan zou het leven zinloos en leeg zijn. Ik vind het belangrijk om de liefde die Jezus gegeven heeft, door je heen te laten stromen en die dan weer uit te delen,” zegt Jenny van Voornveld als ik vraag wat het geloof met je doet. Henk, haar man antwoordt: “Het geeft rust in deze rumoerige tijd.
Onlangs werden ze in de kerk voorgesteld als nieuw in gekomenen, Jenny en Henk van Voornveld. Op het moment van het interview wonen ze nog in Odijk, maar dat gaat snel veranderen. Over ruim een week verhuizen ze naar Driebergen.
Jenny is geboren in Overijssel in het plaatsje Bergentheim. “Door mijn huwelijk met Henk kwam ik in het ‘westen’ in Amstelveen terecht. Later in Leerdam hebben we elf jaar een eigen brood en banketbakkerij gehad.” In Leerdam zijn hun vier kinderen geboren. Toen ze door omstandigheden de bakkerij verlieten en de kinderen groot genoeg waren is Jenny gaan werken. Na wat omzwervingen kwam ze in aanraking met het Leger des Heils. Ze werkte daar op de afdeling personeelszaken.
Toen ze 50 jaar werd wilde ze haar leven meer inhoud geven en daadwerkelijk iets voor de medemens doen en volgde een opleiding voor verzorgende. Eerst in de thuiszorg, maar later bij het Leger des Heils in Maarssen op een gesloten afdeling met dementerende mensen. Op dit moment volgt ze een opleiding voor leidinggevende in de zorg. Daar in haar werk kan ze haar geloofsleven handen en voeten geven. “Mensen die aan het eind van hun leven zijn of hun naaste familieleden vragen weleens of je met ze wil bidden,” vervolgt Jenny, “Dat doet wel heel veel met me en het is mooi dat je dat dan voor iemand kan en mag doen.”